Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Polypogon monspeliensis & Viola alba

fotò
fotò
Co-de-lèbre

Polypogon monspeliensis

Poaceae Graminaceae

Nom en français : Polypogon de Montpellier.

Descripcioun :
La co-de-lèbre trachis la primo dins li prado umido, li mueio e li ribeirés. Es uno planto sènso péu emé uno paumo cihado e sedouso en formo d'espigo de 1 à 12 cm. Soun li glumo que soun barbudo, au mitan, la flour a uno pichoto arèsto (fotò). Pòu veni dins li relarg un pau sala.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Polypogon
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Prado umido - Mueio - Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Polypogon monspeliensis (L.) Desf., 1798

fotò
fotò
Vióuleto(-blanco)

Viola alba

Violaceae

Autre noum : Vióuleto-fèro.

Nom en français : Violette blanche.

Descripcioun :
Aquesto vióuleto, que fai partido dóu group quàsi sènso cambo, trachis dins li blachiero e éusiero. Se recounèis à sis estipulo primo emé de franjo pulèu longo (fotò). Mèfi la flour èi pas toujour blanco. A-n-aquelo ié dison la subsp. alba.

Usanço :
Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.

Port : Erbo
Taio : 10 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viola
Famiho : Violaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu

Liò : Blachiero - Éusiero - Orle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola alba Besser, 1809

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
ges
CC
CC
CC
CC
C
C

Polypogon monspeliensis & Viola alba

C
CC
R
C
C
RR
ges
ges

Coumpara Co-de-lèbre emé uno autro planto

fotò

Coumpara Vióuleto(-blanco) emé uno autro planto

fotò